Iberis saxatilis
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris des rochers.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Iberis saxatilis & Verbena officinalis
Iberis saxatilis
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris des rochers.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Pichoto planto lignouso Taio : 5 Ã 15 cm Fueio : alterno Tipe bioulougico : Camefite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Iberis Famiho : Brassicaceae Famiho classico : Cruciferae Ordre : Brassicales
Coulour de la flour : Blanco Petalo : 4 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : 400 Ã 1800 m Aparado : Noun
Liò : Roucas - Tepiero roucaiouso - Roucaio Estànci : Subremediterran à Subaupen Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco Ref. sc. : Iberis saxatilis L., 1756
Verbena officinalis
Verbenaceae
Àutri noum : Erbo-crousado, Erbo-meravihouso, Erbo-sacrado, Verveno, Barveno.
Noms en français : Verveine officinale, Verveine sauvage.
Descripcioun :La verbeno es uno planto coumuno que trachis dins d'ùnis endré. Se recounèis à si pichòtis enflourejado roso-bluio palinouso. Es uno planto renadivo que que pòu peréu viéure soulamen un an sus li limas de ribiero.
Usanço :Li flour e li jòuini fueio soun utilisado desempièi de tèms en tisano. Es uno planto proun vertuouso. Ajudo à la som e au tussi, fai pissa, sarro li car e lucho contro li fèbre. D'un biais generau, èi couneigudo pèr èstre bono contro la fatigo. Fuguè counsiderado encò li Celto coume uno erbo magico (erbo-sacrado).
Port : Erbo Taio : 15 à 80 cm Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Verbena Famiho : Verbenaceae
Coulour de la flour : Roso Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Camin - Ribiero Estànci : Termoumediterran à Mountagnard Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Verbena officinalis L., 1753